Home is where...

Wanneer een vlieg je webcam heeft gevonden...

Spelen Met Taal (I)

Zes jaar later hing de afwezigheid van mijn moeder nog steeds om ons heen, een oorverdovende stilte die ik nog niet met woorden tot zwijgen had weten te brengen.




- Carlos Ruiz Zafón, De Schaduw van de Wind (2006)

The Beauty of Detail

Kringhuisweekend @ Voorthuizen

Een Gezond Partijtje

Volkoren Festijn 2009...
De vijf mooiste tarwekorreltjes van het label mochten hun kunsten vertonen in De Helling. Een concert dat niet, zoals vaak, twee uurtjes duurt, maar een concertenreeks van maar liefst 5,5 uur muziek!
Ponoka mocht t spits afbijten wat ze best goed deden. Tis altijd leuk om naar de toetsenist te kijken, want die geeft, met zn interessante danspasjes, de beste show weg. Ik ben nog niet gewend aan de nieuwe nr's, maar ouwe zijn ook altijd fijn. Vooral om lekker hard, tegen het valse aan, mee te blèren met de vocals van Alice; 'I hope you'll be back by midnight'.
Daarna was het de beurt aan 't jongste volkoren telgje; Kim Janssen. Na z'n verrassende 'make-over' op Flevo was ie nu niet zo vernieuwend meer met zn grapjes en grolletjes, maar desalniettemin zeer fijn om naar te luisteren! *moet de cd mss toch nog maar aanschaffen als slaap-cd* Hij was zonder 't grooote orkest (ben toch nog wel s benieuwd hoe dat live klinkt!) en drummer etc, mwaha, maar dat heeft juist een hoog 'intiem-volkoren-gehalte'.
Om de slapende menigte weer wakker te krijgen kwam als derde Anderson op t podium. Heerlijk fanatiek als vanouds, maar helaas minder tof dan op Flevo, wat grotendeels lag aan het publiek. Er was gewoon haast geen beweging in te krijgen! ÜberVolkoren publiek was het zeker! ;)
Toen was Brown Feather Sparrow aan de beurt. Er kwamen verrassend weinig mensen het podium op. Met z'n drieën, zonder bas en drum, brachten ze de prachtige Brown Feather Sparrow liedjes ten gehore. Bij sommige nrs was de afwezigheid van het ritmische werk een gemis, andere nrs kwamen juist beter zonder uit de verf. (Beautiful and More; oh zo mooi! :))
Last but not least; At the Close of Everyday (het blijft een leuke naam :)). In 1 woord; briljant. Goeie gouwe ouwe, maar ook lekker veel nieuwe nr's... ze zijn gewoon goed!

Al met al, voldoende inspiratie opgedaan om weer meer muziek te gaan maken in Venëtie II (en nu écht! :P).
Tijdens Kim Janssen heb ik eens even uitgebreid de opties van mijn camera lopen testen. Het was me tot nu toe nl nog niet echt gelukt toffe foto's van concerten in donkere zaaltjes te maken. Na veel geprobeer, dan hier een toch best wel aardig resultaat:
(Klik op de foto voor de grote versie en hier voor wat... minder gelukte varianten ;))

Gij zult niet stelen...

Zo luidt één van de tien geboden. Meestal denk ik; nou, daar maak ik me niet zo schuldig aan. Ik heb nog nooit een laptop van de Mediamarkt meegenomen zonder te betalen, en durf zelfs niet, zoals ik oude omaatjes wel eens heb zien doen, snoepjes bij de Suikeroom eerst te proeven en dan pas te scheppen. Maar toch werd ik laatst met m'n neus op de feiten gedrukt; ik steel wel degelijk; nl potloodjes bij de IKEA. Elke keer dat ik bij de IKEA ben kan ik het niet laten om er een paar mee te nemen... en dan niet om op te schrijven op het 'boodschappenlijstje' in welk vak ik mijn kast of stoel op moet halen... nee, gewoon omdat ze later altijd wel eens van pas komen als ik geen pen bij me heb.

Ow ow, wat knaagt dat schuldgevoel.

En toen kwam ik erachter dat er zelfs een hyves voor opgericht is. Tis dat ik niet zo'n hyver ben... anders zat ik erbij. Maar daar blijkt dat sommigen er zelfs een sport van maken; 'Hoe neem ik onopvallend zoveel mogelijk potloodjes mee in één keer.'

Één van de records: 1280.

En dan te bedenken dat mijn record op 4 staat...

Daar leer je wel goed van tellen!
In één keer meegenomen, titel: 'Je moet er wat mee he'

Nou, ik maak er gewoon dankbaar gebruik van!

Zo'n potloodje komt altijd wel van pas!
De IKEA heeft toch als doel dat je met de potloodjes schrijft?
Ik ook!

Ik heb er denk ik 8 in totaal. (ben er ook al heel wat kwijt)

Ooooooow...

Over smoezen en conducteurs...

Smoezen... Zo bestempelen veel mensen mijn blonde acties dan. Smoes of niet, er zijn nu eenmaal situaties die er in mijn geval voor zorgen dat ik mn OV niet gereed kan hebben als de conducteur kaartjes komt checken..:

• Die twee keer in het jaar dat je van winterjas naar zomerjas gaat en van zomerjas naar winterjas... en je toevallig je OV in je jaszak hebt...
• Het feit dat je na het invullen van het 'Geld terug bij vertraging' formuliertje, je OV moet kopiëren... Tja... die blijft nou eenmaal wel s onder t kopieerapparaat liggen...
• RaboTelebankieren vereist het gebruik van je bankpasje... Laat die nou vaak, net als OV, in de portomonnee zitten... waardoor de portomonnee uit de tas wordt gehaald en op het bureau komt te liggen. En wie denkt er nu in de haast op de vroege ochtend eraan om die portomonnee van het bureau weer in de tas te droppen? Een ochtendmens misschien... Maar ik dus niet.

En zo kwam het dus dat ik een tijdje geleden mn OV weer 'ns niet mee had. Daar kwam ik natuurlijk achter toen ik al op de fiets zat richting het station... Maar omdat ik natuurlijk niet te laat wil komen bij mn college en geen tijd meer had om terug te gaan ben ik lekker doorgefietst en illegaal de trein in gestapt.

En daar leer ik elke keer weer meer 'conducteur-vocab'. Naast leuke variaties op het standaard "U wordt vriendelijk verzocht uit te stappen" (U wordt verzocht vriendelijk uit te stappen, We verzoeken u vriendelijk om vriendelijk uit te stappen) leerde ik dit keer de syntax van het conducteuren vocabulaire. Want natuurlijk kwamen ze mn kaartje controleren, die nog in de portomonnee thuis op mn bureau lag... Ik zei meteen; Ik ben mn portomonnee vergeten. 'Oh, zoek nog maar even goed dan.' Nee... ik ben em écht vergeten... 'Nou, als je nou nog eens goed zoekt, dan kom ik straks wel even terug, okee?' *veegt nog een keer de spullen in haar tas opzij... nee; écht geen portomonnee...* Maar wat blijkt dus; conducteurs mogen (is mijn goed doordachte beredenatie) niet iets zeggen in de trant van; 'Maakt niet uit hoor...' of 'Okee, ik geloof wel dat je student bent, volgende keer wel die OV van je bureau vissen hea!' Nee... ze moeten dan gewoon iets 'actiefs' zeggen om dat te verbergen. Zou er soms een zendertje in hun uniform zitten?

Afijn... ik ben er dus boeteloos vanaf gekomen, helaas wel mn sjaal verloren (de mooiste! als iemand em tegenkomt in de trein; please bring it back to me! :)) maar er valt voor die bespaarde 35 euro + enkeltje Ede-W - Utrecht vast wel iets leuks te halen! ;)

Ow, en de nieuwste toevoeging aan het 'conducteur-vocab' is de dichtkunst; vandaag luidde de begroeting: 'Dames en heren, jongens en meisjes, ik kom even kijken naar uw vervoersbewijsjes!'

Freud's Wisdom?

Maar wij mogen met recht verlangen dat tussen het naar voren geschoven motief en het erdoor bedekte motief een innerlijk verband moet bestaan, dat het eerstgenoemde motief ten opzichte van het laatsgenoemde het gematigde en eruit afgeleide motief blijkt te zijn.




- S. Freud, Enkele karaktertypen uit de psychoanalytische praktijk (1916)

Aahw, hoe mooi kan animatie zijn!

Solitude

Rower @ Lac d'Aiguebelette
Snijdend door het water snellen
eindeloos blauwe diepten onder je door.

Alleen met 101 gedachten,
overgeleverd aan eigen krachten.

Of niet
alleen
maar samen met de Maker,
glijdend door Zijn schepping.

Sunglasses Maniac

Verder gaat 't best goed hoor 8)

The Ultimate Test

Teva's vs. All Stars

Benodigdheden:
~ een paar degelijke Teva sandalen
~ een paar afgetrapte All Star gympen
~ twee vrijwilligers (die voeten op maat van 't schoeisel hebben)

Uitdaging:
Het beklimmen van Le Mont Grèle [1410m] (onder het motto van; 'Wie mooi uitzicht wil, moet pijn lijden')

Resultaat:
~ Beide vrijwilligers moe, maar voldaan
~ All Star voeten: zere voeten, wat zo was opgelost door een frisse duik in 't meer en toen lekker voetjes omhoog
~ Teva voeten: zere voeten en op elke voet een riante blaar. Een van de twee blaren open en pijnlijk. Maar dankzij de goede zorgen van de pedicure buurvrouw maar 3 dagen mank lopen...

Dus: (de winnaar lijkt me duidelijk...)

ALL STARS HOOG!

It's almost as if I can play the piano... :)

Winter's coming to town again...

Well... I'm prepared! ;)

Dolce Far Niente

Misschien heb je dat ook wel 's... van die momenten die opeens voorbij zijn gegaan. Je zit in de trein een boek te lezen, staart vervolgens onbewust een tijd uit t raam; vliegend van gedachte naar gedachte, totdat je je bewust wordt van het gestaar aan uit het raam, je boek in je handen ziet, je begrijpt wat je ook al weer aan het doen was en ziet dat het 20 minuten later is...

Gisteren heb ik weer ondervonden hoe heerlijk dat kan zijn; niets doen. Met behulp van een grote pas-op-dat-je-er-niet-in-verdrinkt-stoel en relaxt gezelschap. Zo'n stoel waar je heerlijk op allerlei manieren in kunt hangen, met een muziekje op de achtergrond en 100 gedachten om je aan over te geven. De minuten tikken weg voordat je er erg in hebt... maar het is o zo relaxt!

De Italianen (jaah, die zijn zo dom nog niet) hebben dit tot een volksstandaard verheven met hun Dolce Far Niente (het zalige niets doen) en wat mij betreft snappen zij het! Gewoon heerlijk in een stoel 'even helemaal weg' zijn... niet constant denken aan wat er allemaal nog moet gebeuren, maar gewoon de tijd nemen om niets te doen. Dat is goed voor de mens. Wij als Nederlanders kunnen daarin nog heel wat leren van onze zuidelijke buren en ik zou zeggen; probeer t zelf!

of help mij een handje! ;) :
Gezocht: grote/oude/retro stoel/fauteuil om in weg te dromen

Talking about self confidence... :|

Okeeé....

Blue Dabadee

Hoe blauw kan een meer zijn??!!
(en ja, deze (onbewerkte!) foto is met mijn eigen camera gemaakt, van Lac d'Aiguebelette, en NIET van een zwembad!)

En voor de mensen die het niet geloven... hier nog wat bewijs:
Dat dacht ik ook!
Mooi blauw is niet lelijk! :)

Ecole Joli

Aaahw, de Utrechtse universiteit zou maar zulke gebouwtjes hebben! Hoe schattig kan een school zijn?
Zou t nou een stadhuis en school in één zijn? Of zouden er alleen kindertjes van de burgemeester en wethouders naar school mogen? Of heet t ook Mairie omdat ze daar de stemhokjes neergooien, net als bij ons? Hoe dan ook... ik zou vereerd zijn om naar zo'n schooltje te mogen ;)

Riding off into the sunset...

Nouja... de zon is allang onder als we in de auto stappen, maar het gaat om het gevoel; VRIJHEIDWant dat is het!
Nu ik het laatste spinnenweb heb weggehaald, het laatste emmertje heb schoongespoeld, de laatste stofzuiger heb opgeborgen, de laatste keer aan de client duidelijk heb gemaakt dat ik écht blij ben met een glaasje water, de laatste ramen heb opgepoetst, de laatste kussenslopen heb gestreken, de laatste plee heb geschrobt... althans... voor even dan.

Twaalf lange dagen relaxen in Lepin le Lac. Zon, camping, bergen en een meer... Wat wil een mens nog meer? 3 leuke reisgenoten! Wat een fijnheid!

Over een paar uur vertrekt de volgestouwde auto hier voor de deur richting Frankrijk (jaja, ik durf dit zomaar op internet te zetten, al die WAARSCHUWING!!reclames van de radio negerend... laat die dieven dan maar tegen de honkbalknuppel van mn huisgenoten aanlopen...) ...

Riding off into the sunrise!

Traffic Jammie!

Wat doe je als je dankzij het openbaar vervoer vertraging oploopt? Juist ja... je schrijft het van je af in een noteblokje wat je in je tas vindt...

Gefrustreerde gedachten van een Marije van een jaar geleden ofzo..:
Vol goede moed en genietend van het zonnetje verliet ik m'n laatste schoonmaakadresje om de bus (die tegenwoordig 4 x per uur vertrekt; hallelujah!) te halen die ervoor zou zorgen dat ik m'n trein zou halen. De bus liet nogal op zich wachten, maar de zon scheen, dus ik stoorde me er verder niet aan. Tot hij er na 10 minuten nog niet was en ik me af begon te vragen offie niet al langs geweest was voordat ik er stond.
Toen ik al aan de overkant van de weg stond om de 'in-tegenovergestelde-richting-bus' te nemen, zag ik em alsnog aankomen. Okee... nog een minuut of 12; moet lukken, dacht ik terwijl ik een plekje zocht.

Een nadeel van de Amersfoortse bussen is dat de meeste over de stadsring (centrum) rijden waar om de 50 meter weer een nieuwe rij verkeerslichten paraat staat om te voorkomen dat iedereen elkaar te pletter rijdt op het kruispunt. Lijn 11 moest er een stuk of 7 (laat ik 't getal van de volheid maar ff nemen) trotseren en elk verkeerslicht kreeg het voor elkaar om stoplicht te spelen. En goed dat ze waren! (ook gewoon een minuut lang volhouden!)
Na al die rode lichten waren er nog 2 minuten over voordat m'n trein zou vertrekken. Nog één verkeerslicht en 500 meter te overbruggen. Ik had nog hoop...

Maar om dat laatste beetje hoop met een slakkentempo de grond in te boren kwam er de laatste 500 meter nog een kraanachtig voertuig met een snelheid van 5 km per uur de weg versperren.

Een schrale troost dat ik niet als een gek naar het spoor hoefde te rennen om vervolgens net niet op tijd tussen de dichtgaande deuren door te kunnen glippen en hijgend de trein voor m'n neus weg te zien rijden.

Hij was al weg.

Geen glimp meer van opgevangen.

Dus zat er niks anders op dan een half uurtje heerlijk te chillen in de zon op het perron en te wachten op de volgende trein...

Ondanks die blije noot aan 't eind ben ik o zo blij dat het vakantie is... :)

Glen Hansard & Marketa Irglova

Nog maar 4 maandjes en dan....

=D

Meegaand of tegendraads?

Ik breng nogal wat tijd in de trein door.
Dat is zeker geen straf als student met ov.
Muziekje aan, boekje lezen, studeren, window-sjansen, slapen, of gewoon een reis lang in het niets voor je uit zitten staren.

Het kan allemaal.

Als ik de trein in stap loop ik automatisch naar beneden (ja, ik heb het wel over de dubbeldekkers, die ik toch zo'n 80% van de tijd tegenkom) want daar, in tegenstelling tot boven, bevindt zich zo'n heerlijk randje waar je voet precies op past.
Het liefst reis ik met de treinrichting mee.
Tenminste, ik vind het mee.
Dat je zo zit, dat je de wind van achter krijgt in plaats van de wind van voren.

Achteruit reizen dus eigenlijk...

Zodat je zicht hebt op wat geweest is ipv op wat komen gaat.

...Misschien blijf ik wel teveel in het verleden hangen.
...Misschien durf ik de toekomst niet tegemoet te zien.

En toch is dat niet zo... want terwijl ik achteruit lijk te reizen, reis ik juist vooruit.

...Misschien ben ik wel te laf om tegen de wind in te reizen.
...Misschien ga ik gewoon het liefst met de stroom mee.

Misschien... is het feit dat ik voorkeur geef aan beneden achteruit reizen wel gewoon niet SPH verklaarbaar...

Misschien is het gewoon

relaxt.

Nachtelijke Inspiratie...

Dit is het resultaat van papier naast je bed leggen.
Om gedachten op kwijt te kunnen als je niet kunt slapen.
Het grappigste is dan als je de volgende ochtend wakker wordt en er wat op het papier staat...
In jouw handschrift... maar wat je niet echt bewust het opgeschreven...

Mijn hoofd zit vol,
met 1001 gedachten.
Ik zou ze heus wel willen delen,
als het moet zelfs hier.
Maar 1001 gedachten,
passen niet op dit papier.

Wat een diepgang hea? ;)
En dat voor een brak iemand rond 1 uur snachts ofzo?
*Laat het papier maar naast haar bed liggen*

De Zadelstraat

Waar de huis, tuin en leuke spullen me vriendelijk toelachten.
Waar de papegaai in z'n kooitje schreeuwt en fluit om aandacht.
Waar de twee dikke, luie bulldogs in de zon liggen te genieten.
Waar hun eigenaar in een van de statige fauteuills voor z'n winkel zit en praatjes houdt met bekenden die voorbij slenteren.
Waar een jeugdige dief met hoge snelheden tussen mensen door zigzagd, achtervolgd door een kwade verkoper.
Waar hordes chinezen en japanners Domkaakjes halen bij een echte Nederlandse bakker.
Waar paspoppen van nieuwe outfits worden voorzien.
Waar men écht biologisch boodschappen kan doen.
Waar corpsballen hun polovoorraad aanvullen bij Lacoste of Steppin' Out.
Waar langbaardige zwervers een krantje lezen op het bankje op de brug.
De brug waar met zonnig weer een girly renault busje italiaanse ijsjes verkoopt.

En zo loop ik elke keer...
zo'n drie keer per week die fascinerende straat op en neer.

Tune of the Moment

I would definitely have to say;

Monk & Neagle - Beautiful You!
Their mix of happy-start-of-spring music, combination of voices and brilliant lyric makes this song catchy, though original!
The song seems to be a love song to God.

Every ocean, every sea
Every morning’s a symphony
Every drop of rain, every waterfall
All the stars in the sky are so beautiful
Every breath I breathe, every beat of my heart
I feel so alive ‘cause of who You are
Every day I rise, every time I sing
I’m reminded of Your great love for me
You’re beautiful, so beautiful

Just visit a deserted beach, sit in the sand, listen to the waves crashing into the shore, look up at the sky... and You'll feel like the piece of lyric above.

When I googled them to find out more about these two guys, I found out they quit! Mr Neagle is spending time at home with his wife and kid. Trent Monk is flying solo... Too bad, cause they do sound great together!
Hopefully Monk's soloproject'll sound just as good!

Since they quit, and I'd like you to share in this tune of the moment...
Check out the Song!

Lovely Phillip

LaRue,
the magnificent music-making-brother-sister-duo.
Unfortunately, well... probably not for them, they stopped making music when they both got married, before I ever got the chance to see them playing live.

What followed was silence...

Until now!

Luckily Phillip LaRue decided to not let his marriage stop him making music and he picked up his guitar again and wrote new songs, resulting in his solo album 'Let The Road Pave Itself'. (Inspiring title isn't it?)

An album filled with moving songs, songs you could've written yourself but couldn't have written yourself. And lyrics, so beautiful! Check out these following lines;

Don't tell me you're not beautiful,
don't lie to yourself like that
Look in my eyes, all I see is love...ly

Definitely love...ly!

Oh, and how I missed his beautiful voice.

Apparently you don't miss some things until you find them again...

Blondy

Jaja, stiekem heb ik best lang haar...

Willem en Sophia

Gisteravond was de avond van mn eerste officiële Paradiso concert. KT Tunstall smiddags om een uur of vier met een stuk of 50 mensen bij That's Live telt dan niet mee...
Best bizar eigenlijk dat we erbij waren, dit was echt zo'n 'leuk-laten-we-maar-naar-een-concertje-gaan' moment. Het moet ook wel zo'n moment zijn wil je naar een concert gaan waarvan je de hoofdact eigenlijk niet kent.
Sophia? Maakt ze leuke muziek? Uhm... ja, maar het is dus geen 'ze'. Sophia is frontman Robin Proper-Sheppard met vele mensen achter hem. (we telden op een gegeven moment 9 snaarinstrumenten, record voor n bandje?)
Maargoed, voordat Sophia aan de beurt was eerst de man met de baard waar we allemaal voor kwamen; William Fitzsimmons!
Die was nog relaxter dan ie op cd klinkt!En ja, 'just look for the beard and you'll find him'... wat dat betreft past ie wel mooi ipv Drover twee logs hieronder ;)

Dit is de ultieme man om je in slaap te zingen. Hij zou er eigenlijk wat mee moeten gaan doen... bij mensen met slaapproblemen langs gaan en ze in slaap zingen; problemen definitely opgelost! Zijn doel voor de avond 'All right, my goal (and yours as well hopefully) for this evening is that every single person in this room leaves a lot sadder than he or she came' is zeker behaald aangezien hij er maar zo kort was dat nog niemand heerlijk sliep... Gelukkig komt hij snel weer terug met een heus William Fitzsimmons-als-hoofdact concert!

Na de paar liedjes van William was t dan tijd voor Sophia. Vol verwachting klopte ons hartje; want ik had ergens online gelezen dat er een heus strijkorkest(je) mee zou komen! En ja hoor, 2 violistes, 1 altviolist en een celliste, zeeer tof in combinatie met piano, drum, bas elektrische gitaar en gitaar! Gelukkig was de muziek zeer fijn, want de mannelijke Sophia himself was enigszins angstaanjagend. Met zn witte schoenen, nasty opmerkingen en gekopieerde moves van die creepy-christmas-song-singer uit Love Actually kreeg ik er af en toe de kriebels van. Dit was echter over toen ie terug kwam naar geklap en gecheer en het bekende nog een liedje geblaat begon ie akoestisch! Hoezee! Dat was echt genieten! Helemaal toen ie begon met Heartache (jaja, ik ben nog steeds van mening dattie mij dat had horen roepen :P); 1 gitaar en het strijkorkestje; te mooi!

Al met al een zeer geslaagde avond, wat mij betreft is het 'leuk-laten-we-maar-naar-een-concertje-gaan' moment zeker voor herhaling vatbaar! Live muziek is hét gewoon!

I Quote...

Wees de

verandering

die je in de

wereld wenst.

- Mahatma Gandhi, Indiaase politicus (1869 - 1948)

Doe mij maar een flinke bos haar...

Wat is dat toch met mannen en kaal tegenwoordig?
Dat een kort koppie lekker luchtig is voor de zomer; okee...
Maar gelijk alles eraf?
Is dat niet een beetje drastisch?
Ik schrok ervan toen ik erachter kwam dat zelfs
de Zweden mee gaan doen aan de nieuwe trend:











Sund! Mooi Zweeds koppie met haar... en nu nix meer!
Gaan ze dan allemaal trendsetter Kees volgen?
Die maar gelijk de hele hap eraf haalde toen de eerste
paar haren begonnen met uitvallen:










Hmmm...
Tis me wat te glad allemaal...
Dan geef ik toch de voorkeur aan een woeste ongetemde harige man ;)
Deze bijv?

So You Wanna Be a Journalist?

It's fresh, fresh, exiting!

Dat ist zeker! sista.web-log.nl was al tijden niet echt meer in leven te krijgen. Daarom... tijd voor een nieuw jasje! Een frisse start... en wel op zn internationaals! (kan ik lekker ongesnikkerd in 't Engels over gaan enzo ;))
Afijn, mocht je het interessant vinden om te weten wat er zich afspeelt in mijn uiterst boeiende leventje, blijf dan vooral deze blog volgen en vergeet ook niet je geniale reacties achter te laten.

Enjoy!