25 september 2009
Freud's Wisdom?
Maar wij mogen met recht verlangen dat tussen het naar voren geschoven motief en het erdoor bedekte motief een innerlijk verband moet bestaan, dat het eerstgenoemde motief ten opzichte van het laatsgenoemde het gematigde en eruit afgeleide motief blijkt te zijn.
- S. Freud, Enkele karaktertypen uit de psychoanalytische praktijk (1916)
19 september 2009
Solitude
18 september 2009
17 september 2009
The Ultimate Test
Teva's vs. All Stars
Benodigdheden:
~ een paar degelijke Teva sandalen
~ een paar afgetrapte All Star gympen
~ twee vrijwilligers (die voeten op maat van 't schoeisel hebben)
Uitdaging:
Het beklimmen van Le Mont Grèle [1410m] (onder het motto van; 'Wie mooi uitzicht wil, moet pijn lijden')
Resultaat:
~ Beide vrijwilligers moe, maar voldaan
~ All Star voeten: zere voeten, wat zo was opgelost door een frisse duik in 't meer en toen lekker voetjes omhoog
~ Teva voeten: zere voeten en op elke voet een riante blaar. Een van de twee blaren open en pijnlijk. Maar dankzij de goede zorgen van de pedicure buurvrouw maar 3 dagen mank lopen...
Dus: (de winnaar lijkt me duidelijk...)
ALL STARS HOOG!
16 september 2009
15 september 2009
Dolce Far Niente
Misschien heb je dat ook wel 's... van die momenten die opeens voorbij zijn gegaan. Je zit in de trein een boek te lezen, staart vervolgens onbewust een tijd uit t raam; vliegend van gedachte naar gedachte, totdat je je bewust wordt van het gestaar aan uit het raam, je boek in je handen ziet, je begrijpt wat je ook al weer aan het doen was en ziet dat het 20 minuten later is...
Gisteren heb ik weer ondervonden hoe heerlijk dat kan zijn; niets doen. Met behulp van een grote pas-op-dat-je-er-niet-in-verdrinkt-stoel en relaxt gezelschap. Zo'n stoel waar je heerlijk op allerlei manieren in kunt hangen, met een muziekje op de achtergrond en 100 gedachten om je aan over te geven. De minuten tikken weg voordat je er erg in hebt... maar het is o zo relaxt!
De Italianen (jaah, die zijn zo dom nog niet) hebben dit tot een volksstandaard verheven met hun Dolce Far Niente (het zalige niets doen) en wat mij betreft snappen zij het! Gewoon heerlijk in een stoel 'even helemaal weg' zijn... niet constant denken aan wat er allemaal nog moet gebeuren, maar gewoon de tijd nemen om niets te doen. Dat is goed voor de mens. Wij als Nederlanders kunnen daarin nog heel wat leren van onze zuidelijke buren en ik zou zeggen; probeer t zelf!
of help mij een handje! ;) :
Gezocht: grote/oude/retro stoel/fauteuil om in weg te dromen
Gisteren heb ik weer ondervonden hoe heerlijk dat kan zijn; niets doen. Met behulp van een grote pas-op-dat-je-er-niet-in-verdrinkt-stoel en relaxt gezelschap. Zo'n stoel waar je heerlijk op allerlei manieren in kunt hangen, met een muziekje op de achtergrond en 100 gedachten om je aan over te geven. De minuten tikken weg voordat je er erg in hebt... maar het is o zo relaxt!
De Italianen (jaah, die zijn zo dom nog niet) hebben dit tot een volksstandaard verheven met hun Dolce Far Niente (het zalige niets doen) en wat mij betreft snappen zij het! Gewoon heerlijk in een stoel 'even helemaal weg' zijn... niet constant denken aan wat er allemaal nog moet gebeuren, maar gewoon de tijd nemen om niets te doen. Dat is goed voor de mens. Wij als Nederlanders kunnen daarin nog heel wat leren van onze zuidelijke buren en ik zou zeggen; probeer t zelf!
of help mij een handje! ;) :
Gezocht: grote/oude/retro stoel/fauteuil om in weg te dromen
11 september 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)